Voordat zaterdag de wedstrijd begint, zijn het een keer niet de coaches die wat te zeggen hebben, maar de meiden zelf.
‘Want’, zeggen ze, ‘jullie zeggen dat jullie altijd zo trots zijn op ons, maar … wij zijn dat ook op jullie!’
En dus hebben ze een cadeautje: voortaan spelen ze met een nieuwe aanvoerdersband. Eentje met daarop een foto van trainers Frank en Jeroen! En wat de coaches maar niet wil lukken bij de meiden tijdens de bespreking, lukt de meiden wel bij de coaches: ze krijgen hen stil -)
Allerlaatste balcontact zorgt voor gelijkmaker
De nieuwe aanvoerdersband moest wel geluk brengen, dacht iedereen!
Maar: ‘Dat gaat hem niet meer worden’, klinkt het aan het einde van de wedstrijd langs de zijlijn. De scheidsrechter kijkt al op zijn klokje. ‘Nog twee minuten’, heeft hij eerder al aangegeven.
‘Naar voren voetballen’, hadden de meiden vooraf als opdracht meegekregen. Want tegen Wilhelmina Boys liggen kansen om te winnen, wisten we van de uitwedstrijd, die in een 1-1 was geëindigd.
Ze houden zich aan de opdracht: MO20 zoekt de aanval op, met opbouw van achteruit. Toch zorgt een uitbraak van de club uit Best in de eerste helft voor een tegengoal. Een hard schot, een duik naar de verre hoek van gelegenheidskeeper Puck, maar de bal blijkt onhoudbaar te zijn: 0-1.
De tegengoal is voor de Erpse meiden het signaal om extra druk te zetten. Bijna de hele wedstrijd speelt Erp MO20 op de helft van de tegenstander. Dat leidt tot een paar hele en halve kansen, die door goed keeperswerk of door slordigheid van eigen kant niet worden benut.
De tijd begint te dringen.
MO20 speelt deze wedstrijd in een aangepaste opstelling: Wilhelmina Boys kan vandaag geen 11 speelsters op de been brengen. Dus spelen we 9-9, op een iets kleiner veld. Bij jongens wordt de wedstrijd dan afgelast, meiden voetballen gewoon.
Nadeel voor Erp is wel dat we veel wissels hebben. Daardoor kan het wel eens rommelig worden in het veld, omdat er veel wordt gewisseld. Dat gebeurt vandaag niet. Mooi om te zien is dat: dat iedereen goed in zijn taak blijft spelen, ook als dat op een positie is waar ze normaal niet spelen.
Maar goed … de allerlaatste seconden tikken weg.
Een actie op de rechterflank leidt nog tot een corner. We kijken naar de scheids. Mag hij nog worden genomen? Die kijkt op zijn klokje. Ja. Maar iedereen weet: het zal de laatste actie van de wedstrijd zijn.
Goede corner van Joes. Hoog voor. Over de keeper heen. Mare die bij de tweede paal in komt lopen. Die laat de bal beheerst op haar voet vallen en treft van dichtbij doel: 1-1. En meteen ook het fluitsignaal: de wedstrijd is klaar.
Opnieuw een sterke wedstrijd van MO20-1. Nog ongeslagen met de nieuwe aanvoerdersband. Eens kijken of we dat vol kunnen houden!
#elkeweekbeter
